Το ΚΔΣ του ΠΣΦ, στη συνεδρίαση του που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 31 Αυγούστου και την Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013, ασχολήθηκε σε βάθος για πάνω από 14 ώρες συνολικά με τις τεράστιες και διαρκείς αλλαγές που πραγματοποιούνται στο χώρο του Συστήματος Υγείας της χώρας και τη υγειονομικής περίθαλψης του πληθυσμού. Αλλαγές που επιβάλλονται βίαια και έχουν άμεση αντανάκλαση τόσο στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, όσο και στην άσκηση του επαγγέλματος των φυσικοθεραπευτών.
Ο ΠΣΦ λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη την δύσκολη οικονομική συγκυρία που περνά η Πατρίδα μας έκανε και κάνει μεγάλες προσπάθειες για να βοηθήσει στην παροχή υψηλής ποιότητας υγείας στους Έλληνες ασφαλισμένους. Κατέθεσε προτάσεις κατ’ επανάληψη τον τελευταίο χρόνο στο Υπουργείο Υγείας ώστε να μην κινδυνεύει ούτε το Εργαστήριο Φυσικοθεραπείας αλλά ούτε και η ποιότητα των προσφερομένων υπηρεσιών μας.
Η μη αποδοχή των προτάσεων αυτών από το Υπουργείο οδήγησαν σε οδυνηρές περικοπές για την Φυσικοθεραπεία στην Ελλάδα που επηρέασε τόσο τους Φυσικοθεραπευτές όσο και τους πάσχοντες συνανθρώπους μας, οδηγώντας παράλληλα τους ασθενείς σε δομές επιχειρηματιών με πολύ μεγαλύτερο κόστος για το σύστημα Υγείας και τελικά για τον Έλληνα φορολογούμενο.
Τον Νοέμβριο του 2012 μειώθηκε η τιμή της συνεδρίας με τον τελευταίο Ε.Κ.Π.Υ. κατά 25%, επίσης μειώθηκε ο αριθμός των παρεχόμενων συνεδριών από 12 σε 10, οδηγώντας τον κλάδο μας σε μια συνολική περικοπή της τάξεως του 37,5%. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη μείωση που δέχθηκε οποιοσδήποτε πάροχος υγείας, χωρίς να υπάρξει καμία σαφής αιτιολόγηση από την πολιτική ηγεσία της Υγείας και τον ΕΟΠΥΥ και χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι και μετά τη προσθήκη των ασφαλισμένων του ΟΓΑ, που στο παρελθόν δε δικαιούνταν παροχή Φυσικοθεραπείας, αυξήθηκε ο αριθμός των ασφαλισμένων κατά 40% περίπου, χωρίς όμως να τροποποιηθεί ανάλογα ο προϋπολογισμός.
Επίσης με την τελευταία αναθεώρηση του κανονισμού παροχών του ΕΟΠΥΥ δίνεται η προτεραιότητα παροχής υπηρεσιών αποκατάστασης για περιστατικά Πρωτοβάθμιας Φροντίδας σε μεγάλα επιχειρηματικά κέντρα, καταργώντας στην πράξη το Π.Δ 383/2002 που προβλέπει το είδος των ασθενειών που πρέπει να παραπέμπονται σε αυτά, πολλαπλασιάζοντας το κόστος και επιβαρύνοντας άνευ λόγου τις δαπάνες Υγείας και τονΈλληνα φορολογούμενο, έτσι το τελευταίο διάστημα διπλασιάστηκαν οι δαπάνες των επιχειρηματικών δομών των Κέντρων Αποκατάστασης τα οποία παρότι είναι τριτοβάθμιες δομές (δέχονται δηλαδή ασθενείς μετά από νοσηλεία σε νοσοκομείο), «ξεφυτρώνουν» σε κάθε νομό της Ελλάδας, δίνοντας την εντύπωση ότι ο αριθμός των ασφαλισμένων με αναπηρία τετραπλασιάστηκε την τελευταία 3ετία της κρίσης. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στην Ελλάδα έχουμε 43 Κ.Α.Α., ενώ το Βέλγιο με αντίστοιχο πληθυσμό έχει μόλις 11.
Ο προϋπολογισμός για την Φυσικοθεραπεία είναι ήδη πολύ μικρός, αποτελεί μόλις το 1,2% του προϋπολογισμού των δαπανών για την Υγεία στην χώρα μας όταν στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες είναι σημαντικά υψηλότερος (επί παραδείγματι στην Γαλλία η φυσικοθεραπεία αποτελεί το 2,5% των δαπανών Υγείας),καθιστώντας τον από τους χαμηλότερους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ας σημειωθεί ότι Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΑΡΟΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΤΕΘΕΙ ΠΛΑΦΟΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΟΧΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ (2 φορές το χρόνο επί 10 συνεδρίες), σε αντίθεση με την απεριόριστη πρόσβαση (και καλώς είναι έτσι) σε διαγνωστικές εξετάσεις και ιατρικές επισκέψεις.
Η λειτουργία του ιδιωτικού Εργαστηρίου Φυσικοθεραπείας σε κάθε άκρη της Ελληνικής Επικράτειας κάτω από αυστηρές προϋποθέσεις που προβλέπονται από το Π.Δ 29/1987, δίνει τη δυνατότητα σε κάθε ασφαλισμένο να έχει παροχή υπηρεσιών υψηλού επιπέδου κοντά στην οικία του, χωρίς να μετακινείται οδικά με το αντίστοιχο κόστος χρόνου, καυσίμων ή εισιτηρίων που απαιτείται για να μεταβεί σε Δημόσιο Νοσοκομείο ή οποιονδήποτε άλλο δημόσιο φορέα που παρέχει υπηρεσίες Φυσικοθεραπείας, που συνήθως βρίσκονται στις πρωτεύουσες των Νομών.
Ο Έλληνας Φυσικοθεραπευτής, διαθέτει εξαιρετική εκπαίδευση, όντας πτυχιούχος σχολών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, (οι 4 σχολές Φυσικοθεραπείας έχουν υψηλό βαθμό βάσης εισαγωγής και αναγνωρίζονται σήμερα ως κορυφαίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά από πρόσφατη αξιολόγηση από ανεξάρτητο ευρωπαϊκό φορέα), και παραμένει κατοχυρωμένος στην συνείδηση του Έλληνα πολίτη εδώ και 60 χρόνια.
Το κόστος της Φυσικοθεραπείας στη χώρα μας είναι συγκριτικά χαμηλό σε σχέση με τα ισχύοντα στον υπόλοιπο κόσμο, είτε αποζημιώνεται από τον ΕΟΠΥΥ, είτε ιδιωτικά από τον ίδιο τον ασφαλισμένο. Οι αμοιβές των Φυσικοθεραπευτών είναι νόμιμες, πολλαπλά ελεγμένες (συνταγογραφών ιατρός, ελεγκτής ιατρός, έλεγχος από ΕΟΠΥΥ). Οι έλληνες Φυσικοθεραπευτές αποδίδουν τους φόρους τους και προσφέρουν τις επιστημονικές τους υπηρεσίες με ήθος και αξιοπρέπεια.
Σήμερα ο ΕΟΠΥΥ συνεχίζει να μην τηρεί τις συμβατικές του υποχρεώσεις (που είναι και νομοθετημένη Ευρωπαϊκή οδηγία) για απόδοση δαπανών σε 60 ημέρες , δεν έχει αποδώσει το 10% των δαπανών του 2012, παρακρατεί από τα δεδουλευμένα φόρους υπέρ τρίτων 3,072% τελείως αναίτια, και πλέον θέλει να χρεώσει την εκκαθάριση των παραπεμπτικών από ιδιωτικές εταιρείες στα εργαστήρια Φυσικοθεραπείας.
Με τις νέες ρυθμίσεις εμφανίζεται η παγκόσμια πρωτοτυπία να μας ζητούν να παρέχουμε υπηρεσίες στους ασφαλισμένους για 12 μήνες το χρόνο, και να αμειβόμαστε τους 10 ή τους 9 από αυτούς τους μήνες. Οδηγούν σε μαρασμό την συντριπτική πλειοψηφία των εργαστηρίων φυσικοθεραπείας. Το επαναλαμβάνουμε για να γίνει κατανοητό: Οι συνάδελφοι φυσικοθεραπευτές οφείλουν να αντιληφθούν ότι: ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 2 ΜΗΝΩΝ (ΙΣΩΣ ΚΑΙ 3) ΤΟ ΧΡΟΝΟ.
Ο Σύλλογος έχει επεξεργαστεί πρόταση που θα υποβάλει άμεσα στον Υφυπουργό αρμόδιο για θέματα ΕΟΠΥΥ κ. Α. Μπέζα και θα έχει ως στόχο πρωταρχικά την προστασία του μεσοσταθμικού εισοδήματος που προκύπτει από το μέσο όρο της συνολικής δαπάνης έναντι του συνολικού αριθμού των συμβεβλημένων φυσικοθεραπευτών.
Την επόμενη εβδομάδα και μέχρι το αργότερο τις 15 Σεπτεμβρίου, τα Περιφερειακά Τμήματα πρέπει να συγκαλέσουν Γενικές Συνελεύσεις που θα ενημερώσουν τα μέλη τους για την τραγική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, θα κληθούν να συζητήσουν επί των προτάσεων του ΚΔΣ και να αποφασίσουν από κοινού για την πορεία του κλάδου.
Οι στιγμές είναι κρίσιμες για την πορεία του κλάδου και θα πρέπει όλοι μας να συμμετέχουμε και να αναλάβουμε την ευθύνη των αποφάσεων μας. Η αποχή από τις συνελεύσεις σημαίνει αποδοχή της υφιστάμενης κατάστασης.
